"சிக்"கெனப் பிடிக்க......

நெற்றிக் கண்ணைத் திறப்பதற்கு

ஒரு கதவும்,ஒரு பூட்டும் இருக்கிறது!

அந்தப் பூட்டை 

அருள் என்னும் திறவுகோலைக் கொண்டு

திறக்க வேண்டும்.

அருள் என்பது..

ஆன்ம இயற்கையாகிய

பெருந்தயவு என்கிறார்-- வள்ளல் பெருமான்!

தயவுதான் நம்மை

மனிதராக்கக் கூடியது!

பசியே கூட

இறைவன் அளித்த ஓர்

உபகாரக் கருவி என்கிறார் பெருமான்!

பசித்தாரைக் கண்டால்

அருள் சுரக்கிறது.

அருள் சுரந்தால் ஜீவகாருண்யம் பிறக்கிறது.

ஜீவ காருண்யமே  மோட்ச வீட்டின் திறவுகோல்

என்கிறார் -வள்ளலார்.

எந்த நெருடலும் இல்லாமல்

நெஞ்சம் திறக்கிறதா இல்லையா..?

வள்ளலார் நம்மை வாழ்விக்கவே வந்தவர் -

நாம் தான் அவரைச்

சிக்கெனப் பிடிக்கத் தெரியாமல்

சீரழிந்துவிட்டோம்!